"لحظه های کاغذی"
خستــــه ام از آرزوهـــــا ، آرزوهـــــــای شعــاری
شــــوق پــــرواز مجـــــازی ، بالهـــای استعــــاری
لحظه هـــــای کاغــذی را، روز و شب تکرار کردن
خاطـــــــرات بایگـــانـــــــی،زندگــــــی های اداری
آفتاب زرد و غمگیــن ، پله هــــــای رو به پاییــــن
سقفهای سرد و سنگین ، آسمانهـای اجـــــــاری
با نگاهی سر شکستــــه،چشمهایی پینه بستـه
خسته از درهای بسته، خسته از چشــم انتظاری
صندلی های خمیـــده،میزهای صـــف کـشیـــده
خنده های لـــب پریده ، گریه هــــــای اختیــــــاری
عصر جدول هـــــای خالی، پارک های این حوالی
پرسه های بی خیالـــی، نیمکت هـــای خمـــــاری
رو نوشت روزهـــــــــا را،روی هم سنجاق کـــردم:
شنبه های بی پناهـــی ، جمعــه های بی قــراری
عــــــاقبـــــت پرونــــــده ام را،با غبـــــار آرزوهـــــا
خــــاک خواهد بست روزی ، بــاد خواهد برد بـــاری
روی میـــــز خالی من، صفحـــه ی باز حـــــــوادث
در ستون تسلیت هـــا ، نامـــی از ما یادگـــــاری...
زنده یاد قیصر امین پور
و رسالت من این خواهد بود