مُهر سکوت...
طرحــــی از انکســــــار بر خنده ام نشست!
بستـــــم به روی تو چشمــــــان خیـــــره ام
تا آمــــــدم به خود عهـــد دلــــــم گسسـت!
خامــــوش خواندمــــت در انـــــزوای شـــب
بر داد روح مـــن،مُهـــــر سکـــــوت نشست!
عمری در این حریق چون شمع سوخته ایم
تقدیـــر ما چنیــــن،اینگونه شـــد که هست!
دستــــم به دامنــــت،دست مــــــرا بگیـــــر
کشتی فرو به غـــــم،در عمق درد شکست!
پایــــان دفتــــرم،جانــــم به لب رسیــــــد...
شـــوق وصـــــال تو در سینه پینـــــه بست!
برگرفته شده از "دیوان گژک"

و رسالت من این خواهد بود