" گـــــــــــژک "

زمستان سرمایش را به دوش گرفته و رخت برمی بندد،ابرها راه برگشت در پيش گرفته اند...

جويبارها روان می شوند و زمين دوباره متولد می شود..!

درختان آغوش گرم خويش را می گشايند و پرندگان خسته،از سفر برمی گردند...

شكوفه ها لبخند را بر گونه خود می نشانند و اینک بهــــــار می شود...!

در اين جان گرفتن دوباره سهم من و تو چيست؟

ما چه می شويم...؟

 در تجديد حيات نشانه هايت می خوانيم تو را كه:

ای مقلب القلوب:قلب هايمان را سرشار از خودت گردان و دل هايمان را خالی ز كينه و حسد...!

پربار كن شاخه های خشك پيكرمان را از ميوه ی محبت...!

يا مدبر الليل و النهار:بچرخان روزگار را برايمان بدون غم و اندوه...!

يا محول الحول والاحوال:حال ما را به نيك ترين احوال تغيير ده...!

"نوروز بر شما مبارك"