"هــــا كــــن"

 اين مـــنم كه اينگونه ســـرد و بی روحم

                                     ايــن مــنم كه اينگونه غــرق در اندوهــم!

 

  زيـــر آوار نـــگـــاه ســرد و يــــخ زده ات

                                     ايــن مــنم كه زخــم خورده و مجـــروحم!

  

  در فــــصل يـــخبندان و بـــوران واژه هــا

                                     ايــن مــنم كه مــانند لــــوح مــفتوحــــم!

 

  بيا و "هــا كــن" بر پيكر منجمد شده ام

                                      اين منم كه از آتــش عشق مــحــرومم!

 

  مرا به هرم نفس های خويش دعوت كن

                                     تا بـگيرد آتـــش ايــن قــلب مــتروكــم...!

 

"برگرفته شده از ديوان گژك"

 

خانه ام ابری است!

              ناودانها شر شر باران بی صبـــری است
                                            آسمان بی حوصله ، حجم هوا ابری است!

              کــــــفشهایی منتظــــر در چارچـــوب در
                                            کوله بـاری مختصر لبریز بی صـــبری است!

              پشت شیشه می تپد پیشانی یک مرد
                                            در تــب دردی که مثل زندگی جبری است!

              و سرانگشتی به روی شیشه های مات 
                                           بار دیگر می نویسد : " خانه ام ابری است "

زنده ياد " قيصر امين پور "

چقدر ساده به مــــــــرگ نــــزديكتر مـــــی شويم...!

چقدر ســـــاده عــــمر را می گذرانيم و چقدر ســــــاده زندگی كردن را فـراموش كرده ايم...!

چقدر ســـــاده از كـــــنـــار هم می گـــذريم و چقــــدر ســــــاده بی تفـــاوتيم نــسبت به هم...!

چقدر ســـاده دروغ می گـــــــوييم و چــــقدر ســـــــاده بــــــــه هم تـــــــهمت می زنـــــــيم...!

چقدر ساده در مورد ديگران قضاوت می كنيم وچقدر ساده حق ديگران را ضايع می كنيم...!

چقدر ساده نــسبت به هم بی حــــــوصله ايم و چـــــقدر ســـــاده عصــــبانی می شويــــــم...!

چقدر ساده دل شـــكستن را از بر شــده ايم و چقدر ســـاده بی توجه ايم به اين مــوضوع...!

چقدر ساده افــــــكار پــــليد در ذهن می پرورانيم و چــــقدر ســـــــاده تفكر نــــمی كــــنيم...!

چقدر ســاده فــــريب نفس خود می خوريم و چقدر ســـــاده حــــقيقت را گــــــم مـــی كنيم...!

چقدر ســـاده شــــرافت را زير پــــا می گــــذاريم و چقــــدر ســــاده حــــرمت می شكــنيم...!

چقدر ســـاده از اعــــتماد ديـــگران سوء اســتفاده می كنيم و چقدر ساده خيانت می كنيم...!

چقدر ســـاده انـــسانيت را فـــراموش كـــرده ايم و چــــقدر ســــاده تر از آن خـــــــدا را...!

چقدر ساده به مــــــــرگ نــــزديكتر مـــــی شويم،چـــــقدر ســــــاده.....!

 

 

" گژك"

چهل روز گذشت ...!

از پرهاى سوخته و خیمه هاى خاکستر، چهل روز مى گذرد؛ از شانه هاى بى تکیه گاه و چشم هاى به خون نشسته، از لحظاتى که سیلى مى وزید و صحرا در عطشى طولانى، ثانیه هایش را به مرگ مى بخشید.به راستی که حسین(ع) در ظهر عطش مگر چه دیدی کز جام جهان نظر بریدی؟!

اربعینی گذشت از روزی که خون خدا بر روی نی زلف رها کرد و حقیقت را عیان آدمیان؛آری خون بر شمشیر پیروز است اگر خون،خون خدا باشد!

  

حالا چهل روز است که مرثیه هامان را در کوچه هاى داغ، مکرر مى کنیم.
چهل شب است که بر نیزه شدن آفتاب را سر بر شانه هاى آسمان مى گرییم. «اى چرخ! غافلى که چه بیداد کرده اى».
از شام تا کربلا
از کربلا تا شام، حکایت سرهاى جسور شماست که شمشیرها را به خاک افکند.
من از روایت خونابه و خنجر مى آیم؛ از شعله هاى به دامن نشسته و فریادهاى بى یاورى.
                                                "به ادامه مطلب بروید"

ادامه نوشته

" متن سکوت"

     شعاع درد مرا ضرب در عذاب کنید

                                                                مگر مساحت رنج مرا حساب کنید!

                محیط تنگ دلم را شکسته رسم کنید

                                                               خطوط منحنی خنده را خراب کنید.!

                طنین نام مرا موریانه خواهد خورد

                                                                مرا به نام دگر غیر از این خطاب کنید!

                دگر به منطق منسوخ مرگ می خندم

                                                              مگر به شیوه ی دیگر مرا مجاب کنید!

                در انجماد سکون، پیش از آنکه سنگ شوم

                                                              مرا به هرم نفسهای عشق آب کنید!

                مگر سماجت پولادی سکوت مرا....

                                                              درون کوره ی فریاد خود مذاب کنید!

               بلاغت غم من انتشار خواهد یافت

                                                              اگر که متن سکوت مرا کتاب کنید...!

"مرحوم قیصر امین پور"

" کویر "

                       

                         خسته ام از این کویر، این کویر کور و پیر

                                                   این هبوط بی دلیل، این سقوط ناگزیر 

                     آسمان بی هدف، بادهای بی طرف
                                                   ابرهای سر به راه، بیدهای سر به زیر

                     ای نظاره ی شگفت، ای نگاه ناگهان!
                                                   ای هماره در نظر، ای هنوز بی نظیر!

                     آیه آیه ات صریح، سوره سوره ات فصیح
                                                   مثل خطی از هبوط مثل سطری از کویر

                     مثل شعر ناگهان، مثل گریه بی امان
                                                   مثل لحظه های وحی، اجتناب ناپذیر

                     ای مسافر غریب، در دیار خویشتن
                                                   با تو آشنا شدم، با تو در همین مسیر!

                     از کویر سوت و کور، تا مرا صدا زدی
                                                  دیدمت ولی چه دور! دیدمت ولی چه دیر!

                     این تویی در آن طرف ، پشت میله ها رها
                                                 این منم در این طرف، پشت میله ها اسیر

                      دست خسته ی مرا، مثل کودکی بگیر
                                                 با خودت ببر، خسته ام از این کویر!

 "قیصر امین پور آینه های ناگهان"